wtorek, 30 września 2014

Rozdział 5

- Wszyscy Łowcy proszeni są o udanie się do Sali Spotkań SS numer 3 na spotkanie z panią dyrektor Trudis Ravale. Powtarzam: wszyscy Łowcy proszeni są o udanie się do Sali Spotkań SS numer 3 na spotkanie z panią dyrektor Trudis Ravale. Pan też, panie McCarey. Dziękuję.
Znowu ta komenda. Nie cieszyło mnie to wcale. Ani ten dodatek, to jedno zdanie, którego wcześniej nie było. Trudis już raz mi tak zrobiła, dlaczego zrobiła to kolejny? No, przecież jej powiedziałem, że przyjdę!

wtorek, 16 września 2014

Rozdział 4

W holu stała niska brązowowłosa dziewczyna, rozglądając się niepewnie dookoła. Ubrana była w kozaczki na niskim obcasie, granatową spódniczkę i beżową koszulę. Jedną dłonią trzymała rączkę ogromnej, czarnej walizki, która opierała się o jej lewą nogę.
Witamy z powrotem, Talia! – krzyknęliśmy wszyscy wspólnie.

poniedziałek, 8 września 2014

Rozdział 3

Niska, zielonowłosa dziewczyna po raz kolejny uderzyła pięścią w worek. Musiała dużo ćwiczyć, aby nie stracić kondycji. Miała dopiero szesnaście lat i prawie wszyscy olewali jej osobę. Na misjach największe zadanie, jakie kiedykolwiek dostała to: „Pilnuj wejścia, jak zobaczysz coś nie w porządku, możesz wkroczyć w akcję.”. Oczywiście, wszystko było w porządku i dziewczyna tylko stała. Na koniec i tak wszyscy powiedzieli jej, że źle wykonała swoje zadanie! Miała tego dość. Nikt nie brał jej na poważnie, nie pozwolili jej nawet się wykazać. A ona była lepsza od dorosłych łowców, którzy mają lepsze doświadczanie. Zielonowłosa chciała być tylko dostrzeżona. Chciała, by ktoś ją docenił i powiedział: „Możesz walczyć!”.

wtorek, 2 września 2014

Radośnie wśród chmur

Była godzina dziewiętnasta. Spożywałem posiłek. Nie kolację. Obiad. Tak, zawsze znajdę cudowną porę na to, aby zjeść obiad. Ale to trzeba być mną. Mną, mną i tylko mną. Tylko ja mogę jeść obiady o dziewiętnastej, a śniadanie o czternastej. I tylko ja mogłem się zakochać w swoim najlepszym przyjacielu i postanowić mu to wyznać. Właśnie dzisiaj.

Rozdział 2

Obudziłem się przed czwartą. Ja pierdolę, czułem się jak trup. Nie mam pojęcia, kto wymyślił takie wczesne wstawanie i te pokurwione treningi z rana, ale w tym momencie bardzo chętnie wydłubałbym tej osobie oczy patyczkami od lizaków.